Het is weer zover, ik raak weer wat duizelig door mijn to-do lijst, de onrealistische omvang van al mijn voornemens dit weekend, terwijl ik zo mijn best doe om te downsizen met taakjes en klusjes en ‘gewoon superleuke tijdverpozen’. Taakjes als het glas eens wegbrengen, klusjes als eindelijk het deurkozijn in een tweede lak zetten en de superleuke dingen – die ik het liefst dus wil doen. Het woord superleuk gebruik ik meestal pesterig omdat ik vlak na mijn afstuderen graag wat geld binnen wilde harken en dat dat goed kon met uitzendklusjes – die had je toen nog veel. Hoe ik namelijk mezelf in de markt moest posteren wist ik niet, daar krabde ik mij nog een tijdje wanhopig het hoofd over doordat ik geen enkele praktische kennis had meegekregen van de Rietveld academie omtrent de zakelijke kant van het kunstenaarsschap. Praktisch is ook niet een woord waarmee je de academie typeert. Dat het uitzendbureau me vaak belde met ‘ik heb een superleuke klus voor jou!’ is erg blijven hangen, omdat het natuurlijk een slijmerige verkoopzin was om een klus op je bord te mikken. Dus tja, ik kan het pesterig bedoelen en een vuilniszak voor je neus houden, of ik vind het daadwerkelijk echt heel erg leuk.
Overigens ben ik niet normaal niet van de superlatieven, door mijn half-Groningse achtergrond. En wellicht heb ik dit eerder genoemd, maar als ik naar een feestje ben geweest en ik zeg dat ik het ‘best gezellig’ vond, dan is het een erg geslaagde avond geweest. Het betekent dus wel wat als ik overhel naar superlatieven zoals superleuk. ‘Het was echt heel erg leuk’ komt voor, evenals ‘heel erg grappig’ maar echt geen ‘geweldig’, ‘fantastisch’ of ‘inspirerend’ (dit woord maakt me overigens zelfs licht misselijk, zeker als het met ernstige overtuiging wordt uitgesproken). Opmerkingen die ik ook nooit gebruik zijn bijvoorbeeld ‘ik ben helemaal in de wolken!’, ‘ik heb er zo’n zin in!’ of in de categorie idolaat: ‘ik vind Peter echt een hele bijzondere man, zo open en zo’n prachtige energie’. Getverdemme.
Maar! de superleuke tijdverpozen -zonder ironie en opgetrokken wenkbrauw- zijn vaak niet noodzakelijk, voegen in de regel weinig toe (tenzij ik weer eens een monomane reorganisatie-slag in de rondte maak; geeft altijd een fijn en opgeruimd resultaat en een zeer voldaan gevoel) en zijn dus puur voor mijn eigen vermaak, zoals het schrijven van dit stukje tekst. Ook youtube-filmpjes komen voor, omdat de aankondigingen in de rechterkolom ook altijd nieuwsgierig maken en je die ook dan maar even nog gaat kijken en zo ‘niks’ je zo een uurtje vol.
Ik zigzagde vandaag van de ene categorie naar de andere, inclusief een dutje buiten in de tuin (zaterdag 7 april, de eerste echte warme lentedag) waarna ik verkwikt verder ging met al mijn dingen. Na het avondeten sta ik meestal op hold, dan vind ik het wel welletjes geweest met mijn todo-dingen. Enkel de was (kan lekker op de bank) danwel een breiwerk (ik omarm de oma in mij) komt nog voor, als ik thuis blijf.
Toch jammer dat ik dan wel vaak de keuken nog moet doen, daar zou ik nog steeds graag een butler* voor willen hebben. Desalniettemin heb ik het genoegen mogen meemaken om in plaats van de afwaskwast een schuursponsje te gebruiken om af te wassen en het geeft warempel wel wat plezier aan het klusje.
En ik zal je niet vervelen door te vertellen hoeveel ik uiteindelijk te doen heb, of met een gedetailleerde lijst op de proppen komen, hoewel ik die wel natuurlijk heb – fijn in categoriën opgesplitst. Wel de songtekst van Toontje Lager – dat Erik Mesie zoveel te doen heeft. Herkenbaar, uitgezonderd 008 bellen en girokaarten bestellen – dat doet niemand meer. Doet me gelijk melancholisch glimlachen en herinnert me aan mijn voornemen om oude muzieknummertjes op iTunes op te sporen, wat ik nu dus lekker ga doen!
Superleuk.
*Het noemen van een butler is nu zodanig vaak voor gekomen, dat ik het als een bevestiging zie dat ik die vast in een vorig leven heb gehad. Daar zal ik een andere keer verder op in gaan.
Zoveel te doen – Toontje Lager
M’n boodschappen nog doen
En straks de vuile was
M’n haar dat wil ik groen
Maar dat kan morgen pas
De huur nog overmaken
En de tandarts zometeen
Naar Valkenburg of Aken
Waar moet ik dit jaar nou weer heen
008 Bellen
Had ik dat boek nou uit of niet
Girokaarten bijbestellen
Vergeet de vuilniszakken niet
Die afspraak was veranderd
En, oh, verrek, dat feest
Naar de nieuwe van Fellini
Ben ik gelukkig al geweest
Ik ben geweest
Zoveel te doen
Ik heb nog zoveel te doen
Ik moet de zon in Japan onder zien gaan
Zoveel te doen
Ik heb nog zoveel te doen
Ik moet het oerwoud eens in bloei zien staan
Met m’n vriendin moet ik praten
Over de rol van man en vrouw
Sinterklaasgedichten maken
Hoewel, het is pas juni nou
De krant ligt nog te wachten
Ik moet wat doen aan sport
Slapeloze nachten
Want de dagen zijn te kort
Ze zijn te kort
Zoveel te doen
Ik heb nog zoveel te doen
Ik moet nog eens wat jatten van een Italiaan
Zoveel te doen
Ik heb nog zoveel te doen
Ik moet nog zwemmen in de Stille Oceaan
M’n bed moet ik verschonen
Ik moet naar de WC
Belastingformulieren
Te laat zo’n week of twee
Ik zou langs bij haar vanavond
Of kwam ze nou bij mij
M’n agenda moet ik bijhouden
Maar ik heb te weinig tijd
Te weinig tijd
Zoveel te doen
Ik heb nog zoveel te doen
Ik moet nog hinkstapspringen op de maan
Zoveel te doen
Ik heb nog zoveel te doen
Ik moet hier ooit nog eens vandaan
Ik moet de zon in Japan onder zien gaan
Ik moet het oerwoud eens in bloei zien staan
Ik moet nog eens wat jatten van een Italiaan
Ik moet nog zwemmen in de Stille Oceaan
Ik moet nog hinkstapspringen op de maan
Ik moet hier ooit nog eens vandaan
